Krążył po różnych szkołach – od tej metalowej (niestety niemającej nic wspólnego z metalem jako gatunkiem muzycznym…), przez chemiczną, aż po studia polonistyczne i kulturoznawcze. W końcu osiadł na stanowisku zastępcy dyrektora miejskiej biblioteki.

Wkrótce znalazła się przestrzeń na kultywowanie swojej pasji z dzieciństwa. W lokalnym domu kultury poznał śpiewaczkę, która dostrzegła w nim talent i wprowadziła w świat opery, w której się absolutnie zakochał. Jest z siebie bardzo dumny, że na przesłuchaniach w ciemno mógł zaprezentować utwór swojego mistrza, Pavarottiego.